عدس ماده ای بی نظیر است به شرط آن که صحیح پخته شود تا به طور کامل هضم شده و فرد بتواند از آهن و پروتئین آن بهره ی کامل را ببرد.
آریا: عدس فواید بسیاری دارد، به شرط آن که صحیح پخته شود تا به طور کامل هضم شده و فرد بتواند از آهن و پروتئین آن بهره ی کامل را ببرد، خوب است با فواید بیشمار آن آشنا شوید.
عدس منبع غنی پروتئین و ویتامین های گروه B می باشد.
عدس یکی از بهترین حبوبات محسوب میشود که 20 درصد پروتئین دارد و حاوی مقداری آهن است که البته از نوع آهن گیاهی است و لابد میدانید که آهنهای گیاهی به خوبی آهنهای حیوانی جذب بدن نمیشوند، اما به هر حال اگر عدس را با مواد غذایی ای که ویتامین C و یا بتاکاروتن دارند (مثل گوجهفرنگی یا انواع مرکبات) مصرف کنید، جذب آهن آن به شدت بالا میرود.
در کل، به دلیل آهن و پروتئین موجود در آن، عدس را گوشت فقرا هم مینامند، البته بر خلاف پروتئینهای حیوانی، عدس فاقد ویتامین B12 است که در گوشت وجود دارد، بنابراین نمیتوان تنها از این ماده غذایی استفاده کرد، زیرا گوشت دارای مواد مغذیای است که در عدس یافت نمیشود.
این ماده غذایی به شکل عدسی به عنوان یک صبحانه مغذی تهیه شده و تکمیلکننده پلو در عدس پلو است و باز هم میگوییم که یکی از بهترین نوع حبوبات به حساب میآید.
مسئلهای که باید به آن توجه کرد این است که حبوبات به طور کلی نفاخ هستند و باید کاملا پخته شوند.
بر خلاف سایر حبوبات که نفخ آنها با خیساندن تا حدی از بین میرود، نفخ عدس با خیساندن چندان از بین نمیرود و با این که نفخ آن کمتر از نخود و لوبیاست، اما به هر حال باید خیلی خوب بپزد تا کاملا هضم شود.
متأسفانه بسیاری از افراد عدس را به اندازه ی کافی نمیپزند و این موضوع سبب هضم نشدن آن به ویژه در کودکان میشود، به طوری که دانههای عدس موقع خوردن زیر دندان حس میشوند.
پس فراموش نکنید عدس ماده ای بی نظیر است به شرط آن که صحیح پخته شود تا به طور کامل هضم شده و فرد بتواند از آهن و پروتئین آن بهره ی کامل را ببرد.
* خواص درمانی:
- عدس زیاد کننده شیر مادران است.
- برای درمان زخم های دهان و گلو، عدس را بپزید و آب آن را غرغره کنید.
- برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده، عدس پخته را با سرکه میل کنید.
- آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بیماری ها بهترین غذاست.
- عدس را می توان به عنوان مسهل هم مصرف کرد، چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتی های روده نیز موثر است.
- عدس پخته را به عنوان مرهم برای زخم می توان بکار برد.
* هشدار :
عدس با تمام مزایایی که دارد نباید زیاد مصرف شود ، زیرا اولا دیر هضم است و تولید نفخ می کند، ثانیا قابض است و جریان خون را در رگ ها آهسته می کند.
البته می توان برای جلوگیری از این عوارض، عدس را با روغن کنجد و یا روغن بادام و با سرکه خورد.
در ضمن عدس به علت داشتن میکروپروتئین برای افرادی که ناراحتی کلیه دارند مضر است.
*طرز تهیه و پخت عدس:
تهیه و پخت آن ساده وآسان است و به راحتی از پوسته بیرونی خود جدا می شود، برای پخت، بایدعدس را بعد از جدا کردن از پوسته خارجی بشوئید و به مدت 20-15 دقیقه بجوشانید ، عدس احتیاج به خیس کردن ندارد؛
همچنین موقع پخت، نمک اضافه نکنید زیرا باعث سفت شدن آن می شود.
نگهداری عدس نیز راحت است ؛ می توان در یک محل خشک و خنک برای مدت زیادی آن را نگه داشت. ولی بعد از یک مدت طولانی، رنگش به مقدار جزئی از بین می رود ولی مزه آن تغییر چندانی نمی کند.
عدس منبع غنی پروتئین و ویتامین های گروه B می باشد.
عدس یکی از بهترین حبوبات محسوب میشود که 20 درصد پروتئین دارد و حاوی مقداری آهن است که البته از نوع آهن گیاهی است و لابد میدانید که آهنهای گیاهی به خوبی آهنهای حیوانی جذب بدن نمیشوند، اما به هر حال اگر عدس را با مواد غذایی ای که ویتامین C و یا بتاکاروتن دارند (مثل گوجهفرنگی یا انواع مرکبات) مصرف کنید، جذب آهن آن به شدت بالا میرود.
در کل، به دلیل آهن و پروتئین موجود در آن، عدس را گوشت فقرا هم مینامند، البته بر خلاف پروتئینهای حیوانی، عدس فاقد ویتامین B12 است که در گوشت وجود دارد، بنابراین نمیتوان تنها از این ماده غذایی استفاده کرد، زیرا گوشت دارای مواد مغذیای است که در عدس یافت نمیشود.
این ماده غذایی به شکل عدسی به عنوان یک صبحانه مغذی تهیه شده و تکمیلکننده پلو در عدس پلو است و باز هم میگوییم که یکی از بهترین نوع حبوبات به حساب میآید.
مسئلهای که باید به آن توجه کرد این است که حبوبات به طور کلی نفاخ هستند و باید کاملا پخته شوند.
بر خلاف سایر حبوبات که نفخ آنها با خیساندن تا حدی از بین میرود، نفخ عدس با خیساندن چندان از بین نمیرود و با این که نفخ آن کمتر از نخود و لوبیاست، اما به هر حال باید خیلی خوب بپزد تا کاملا هضم شود.
متأسفانه بسیاری از افراد عدس را به اندازه ی کافی نمیپزند و این موضوع سبب هضم نشدن آن به ویژه در کودکان میشود، به طوری که دانههای عدس موقع خوردن زیر دندان حس میشوند.
پس فراموش نکنید عدس ماده ای بی نظیر است به شرط آن که صحیح پخته شود تا به طور کامل هضم شده و فرد بتواند از آهن و پروتئین آن بهره ی کامل را ببرد.
* خواص درمانی:
- عدس زیاد کننده شیر مادران است.
- برای درمان زخم های دهان و گلو، عدس را بپزید و آب آن را غرغره کنید.
- برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده، عدس پخته را با سرکه میل کنید.
- آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بیماری ها بهترین غذاست.
- عدس را می توان به عنوان مسهل هم مصرف کرد، چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتی های روده نیز موثر است.
- عدس پخته را به عنوان مرهم برای زخم می توان بکار برد.
* هشدار :
عدس با تمام مزایایی که دارد نباید زیاد مصرف شود ، زیرا اولا دیر هضم است و تولید نفخ می کند، ثانیا قابض است و جریان خون را در رگ ها آهسته می کند.
البته می توان برای جلوگیری از این عوارض، عدس را با روغن کنجد و یا روغن بادام و با سرکه خورد.
در ضمن عدس به علت داشتن میکروپروتئین برای افرادی که ناراحتی کلیه دارند مضر است.
*طرز تهیه و پخت عدس:
تهیه و پخت آن ساده وآسان است و به راحتی از پوسته بیرونی خود جدا می شود، برای پخت، بایدعدس را بعد از جدا کردن از پوسته خارجی بشوئید و به مدت 20-15 دقیقه بجوشانید ، عدس احتیاج به خیس کردن ندارد؛
همچنین موقع پخت، نمک اضافه نکنید زیرا باعث سفت شدن آن می شود.
نگهداری عدس نیز راحت است ؛ می توان در یک محل خشک و خنک برای مدت زیادی آن را نگه داشت. ولی بعد از یک مدت طولانی، رنگش به مقدار جزئی از بین می رود ولی مزه آن تغییر چندانی نمی کند.
[ چهارشنبه 90/3/25 ] [ 5:50 عصر ] [ هادی گرافبک ]